प्रिन्सिपलले अचानक ५५ वर्षे शिक्षकलाई बोलाए र कक्षा अनलाइन कसरी लिग्ने भनेर सिक्न भने। उनीसँग धेरै कुरा भन्नुपर्दैन किनकि उसलाई थाहा छ यदि उनीले अस्वीकार गर्छन भने उनलाई निकालिनेछ, यस अवस्थामा यस उमेरमा उनिले अरू कुनै काम गर्न सक्दैन्न, आफ्नो परिवारको लालन पालनका लागि उसको कुनै विकल्प छैन। इच्छा बिपरित पनि उनले आफ्नी छोरीलाई लगेर आफ्नो स्मार्ट फोन दिए । उनको छोरीले उनलाई जुमको आधारभूत कुरा बुझ्न मद्दत गरिन, ट्याबहरूको वरिपरि पुग्दा प्रायः उनका हातहरू कापिरहेछ्न, यो चीज कसरी काम गर्दछ भन्ने कुरा बुझ्ने प्रयासमा अक्सर स्थिर हुन्छन् तर उनीसँग कुनै विकल्प छैन।
अर्को दिन उनी नयाँ सेतो बोर्ड किन्न बजारमा जान्छन । यी सानो बोर्ड पनि अति महङ्गो थियो, तर बोर्ड बिना उनले कसरी कक्षा लिन सक्छनरु उनी एक रिक्शामा बोर्ड लिए र घर आए। बोर्डलाई कुर्सीमा राखेर पाठ अभ्यास गर्न थाले। यो उनले
सोचे भन्दा गाह्रो थियो, क्यामेरा मा हेरे र सिकाउने तर उहाँसँग कुनै विकल्प छैन।
अचानक एउटा अज्ञात आईडीले उनलाई अपशब्द प्रयोग गर्न शुरू गर्यो, ूूँ शब्दहरू, ूब्ू शब्दहरू, लगायत खुला धम्की। उनी के गर्ने भनेर बुझ्नै सकेन, उनि रिस र लाजले चिच्याए, एक शिक्षक आफ्ना विद्यार्थीहरूको अगाडि अपमानित हुँदैछ। उनका विद्यार्थीहरूबाट सम्मान कमाउने जिन्दगीको कार्य केही सेकेन्डमै हराएको जस्तो देखिन्थ्यो। उनको छोरीले उनलाई विद्यार्थीहरूलाई म्यूट गर्न सिकाए तर विद्यार्थीले आफैं अनम्यूट गर्न सक्थे, विद्यार्थीले अपशब्द हरू प्रयोग गरिरहे र उनलाई अपमानित गर्दै मनोरन्जनको अनुभूती गरिरहे। शिक्षकले गर्न सक्ने केवल कुरा कक्षा समाप्त गर्नु थियो किनभने उनीसँग कुनै विकल्प थिएन।
उनले आफ्नी छोरीलाई बोलाए, उनी दौडिन र आफ्नो बुबालाई आँसु बगाईरहेको देखिरहेकी थिइन्, उनलाई सम्झाउदै, उनलाई शान्त पार्न कोशिस गरिन तर उनी रोहि रहे किनकि उनले आफ्नो जीवनमा यस्तो अपमान कहिल्यै सामना गरेनन। उनलाई त्यो रात निदाउन गाह्रो भइरहेको थियो, किनकि उनलाई थाहा थियो भोलिपल्ट फेरि अनिवार्य उही अपमानको सामना गर्नुपर्नेछ किनकि उनीसँग कुनै विकल्प छैन।
शिक्षकलाई दुर्व्यवहार गर्नु तपाइँका लागि मस्ती हुदैन, यसले हजुरको बिमार मानसिकतालाई दर्साउछ .
रोशन तिवारी
बोटनीको लेक्चरर
अन्नपूर्ण मोडेल कलेज
बुटवल